جریان جهانی کالا پس از کووید-۱۹: چه چیزی در پیش است؟

عنوان مقاله: Global freight flows after COVID-19: What’s next

نویسندگان: Jeff Condon, Sven Gailus, Florian Neuhaus, and Maite Peña-Alcaraz

برگردان: سحر متین‌فرد (پژوهشگر موسسه مدیریت زنجیره تامین آمادگران)

به سفارش: موسسه مدیریت زنجیره تامین آمادگران

زمان انتشار: ۲ جولای سال ۲۰۲۰ میلادی

جریان جهانی کالا پس از کووید-۱۹: چه چیزی در پیش است؟

کووید-۱۹ بیشتر از هر بحران اخیر بر تجارت تأثیر خواهد گذاشت. رهبران با دیدگاه آگاهانه در مورد سناریوهای تجاری بالقوه می‌توانند جبران را از نقاط قوت خود آغاز کنند.

 همانطور که شاهد واکنش چشمگیر جامعه بهداشت جهانی به کووید-۱۹ هستیم، مشاهده کرده‌ایم که بازیگران در هر زمینه‌ای از اقتصاد با نوآوری نسبت به چالش‌های فعلی واکنش نشان می‌دهند. لجستیک جهانی نیز از این قاعده مستثنی نیست. این بیماری همه‌گیر به احتمال زیاد ضربه عمیق‌تری از آنچه در بحران‌های گذشته دیدیم به تجارت جهانی، خواهد زد. میزان اختلال در کالاها، خط بازرگانی و نوع وسیله حمل‌ونقل متفاوت خواهد بود. ماهیت ظریف این بحران فرصت‌هایی را برای شرکت‌های لجستیک و زنجیره تأمین، برای ورود به بازارهای جدید، نوآوری در ارائه خدمات جدید و موقعیت خود در برابر رقبا فراهم می‌کند. درک دقیق تأثیر بحران برای شرکت‌ها بسیار حیاتی است بطوریکه آن‌ها به راه‌حل‌های اضطراری و برنامه‌ریزی برای بازگشت فکر می‌کنند.

شرکت‌ها با الگوبرداری جریان تجارتی، می‌توانند موقعیت بازار و قرار گرفتن در معرض خطر را در زمینه چگونگی توسعه خطوط تجاری و کالاها در بحران درک کنند. این رویکرد باید با سناریوهای کلان اقتصادی ترکیب شود تا استراتژی‌های پاسخ به بحران و همچنین مراحل بعدی پس از بحران تدوین و آزمایش شود. فکر کردن به محتمل‌ترین سناریوها و استنباط اینکه تغییر استراتژی عملیاتی و تجاری مورد نیاز است، باعث می‌شود که شرکت‌ها در مرحله بعدی قرار بگیرند.

تأثیر عمیق و طولانی بر تجارت نسبت به بحران‌های قبلی

تحقیقات اخیر ما با موسسه جهانی McKinsey تخمین می‌زند که تقاضای نامحدود تجارت جهانی ممکن است در سه ماهه دوم و سوم سال ۲۰۲۰ به میزان ۱۳ تا ۲۲ درصد کاهش یابد. در مقابل، بزرگترین کاهش حجم سه ماهه تجارت در طول بحران مالی جهانی ۲۰۰۸ حدود ۵ درصد بود. تخمین برای توسعه تجارت جهانی ریشه در نه سناریو دارد، که توسط McKinsey در همکاری با Oxford Economics تهیه شده است که مدل‌های مختلفی را که ممکن است اقتصاد جهانی مبتنی بر فرضیات پیرامون اثربخشی بهداشت عمومی و سیاست‌های اقتصادی و همچنین چگونگی واکنش مشاغل و خانوارها نسبت به این ابتکارات دنبال کند، نشان می‌دهند.

الگوی تفصیلی عرضه و تقاضا کالا نشان می‌دهد که تأثیر در تجارت جهانی به میزان قابل توجهی بیشتر از تولید ناخالص داخلی جهانی خواهد بود (که برای مقایسه، تخمین زده می‌شود در سال ۲۰۲۰ بین ۳ تا ۸ درصد کاهش یابد) و بطور قابل توجهی طولانی‌تر است. در سناریوهای مدل شده، حجم معاملات ۱۵ تا ۴۸ ماه طول می‌کشد تا سطح سه ماهه چهارم ۲۰۱۹ بهبود یابد و ارزش از دست رفته معادل ۸ تا ۴۹ درصد از کل حجم تجارت سال ۲۰۱۹ خواهد بود(شکل ۱). شرکت‌های تجارت و لجستیک در حال حاضر عواقب آن را احساس می‌کنند، به طوری که چندین شرکت حمل‌ونقل جاده‌ای، هوایی و دریایی کاهش حجم زیادی را در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته گزارش کرده‌اند.

تقاضای نامحدود جهانی در سه ماهه دوم و سوم سال ۲۰۲۰ براساس سناریو اقتصاد کلان می‌تواند ۱۳-۲۲ درصد کاهش یابد.

شکل ۱

تفاوت تأثیر کالا، جغرافیا و نوع وسیله حمل‌ونقل

تأثیر بحران با توجه به کالاها متفاوت خواهد بود اختلال میتواند در شکل یا مدت زمان تامین اتفاق بیفتد، زیرا اقتصادها به دلیل رکود اقتصادی جهانی تحت فشار و شوک تقاضا قرار می‌گیرند (شکل ۲).

شکل ۲

سهم بخش‌ها در انواع وسایل حمل‌ونقل

به عنوان مثال، در یک واکنش بهداشتی و سناریوی مداخله اقتصادی (سناریو A1)، پیش‌بینی می‌شود حجم تجارت کوتاه مدت خودروها (کالاهای گران‌قیمت و با دوام) به دلیل تعطیلی کارخانه و کاهش هزینه‌های مصرف‌کنندگان بیش از ۵۰ درصد کاهش یابد. از طرف دیگر، احتمالاً حجم تجارت غلات (عناصر اصلی مصرف کننده) تا ۵ درصد کاهش نخواهد یافت. عرضه به دلیل درجه بالای اتوماسیون تولید و چشم‌انداز پراکنده تأمین کننده، اندکی کاهش خواهد یافت و افزایش تقاضا برای مصرف مواد غذایی در خانه باعث کاهش مصرف خارج از خانه خواهد شد.

میزان تأثیرگذاری هر شیوه حمل‌ونقل و خط تجاری بستگی به ترکیب کالایی خاص آن‌ها دارد. بنابراین، هنگام برنامه‌ریزی برای آینده، فعالان صنعت باید از بینش مدل‌سازی مبتنی بر کالا استفاده کنند. به عنوان مثال، در سناریو A1، تقاضای نامشخص جهانی محموله‌های هوایی ۱۴ درصد از حجم‌های پیش از بحران در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۰ سقوط می‌کند و تا اواسط سال ۲۰۲۲ به سطح ۲۰۱۹ باز نمی‌گردد.

کاهش تقاضا برای حمل‌ونقل دریایی تقریباً به همان اندازه خواهد بود، اگرچه بهبود ممکن است کمی بیشتر طول بکشد. در حمل‌ونقل دریایی، افت این محصول برای بخش فله خشک از محموله‌های کانتینر شده کوچکتر خواهد بود، زیرا فله خشک کالاهایی را که تحت تأثیر بحران فعلی مانند کالاهای کشاورزی کمتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند، حمل می‌کند. ما انتظار داریم میزان محموله‌های فله خشک و کانتینری شده به ترتیب ۱۴ و ۱۶ درصد از حجم‌های قبل از بحران کاهش یابد. در محموله‌های کانتینر شده، واحد معادل بیست پا (TEU) موفقیت بیشتری از تن خواهند گرفت، که ۱۹ درصد از حجم قبل از بحران سقوط می‌کند. این احتمالاً هم به درآمد بیشتر و هم به هزینه سوخت بالاتر از متوسط منجر می‌شود زیرا کانتینرها به طور متوسط از قبل از کووید-۱۹ سنگین‌تر هستند.

تأثیر بحران بر روی خطوط بازرگانی منفرد نیز با توجه به گسترش کووید-۱۹ مخصوص کشور و حمل کالاهایی که در آن خط تجاری حمل‌ونقل می‌شوند، به میزان قابل توجهی متفاوت خواهد بود(شکل ۳). برای مثال، در تجارت دریایی کانتینری، کاهش تقاضا در سناریو A1 از ۶ درصد در صادرات آمریکای جنوبی به اروپا (که بیشتر شامل محصولات کشاورزی است) تا ۲۰ درصد در برخی از صادرات آسیا (که عمدتا شامل ماشین آلات و تجهیزات است) متفاوت خواهد بود.

اگر پاسخ‌های بهداشت عمومی امکان کنترل سریع و مؤثر ویروس (سناریو A3) را داشته باشند، ممکن است این کاهش به حدود ۲ تا ۱۱ درصد محدود شود. در مورد مداخلات اقتصادی ناکارآمد ممکن است در حدود ۸ تا ۲۷ درصد باشد(سناریو B2).

در میان سناریوها، تأثیر بر صادرات آسیا احتمالاً بیشتر از واردات آسیا خواهد بود و احتمالاً تأثیر آن در خطوط تجاری شرق – غرب از خطوط شمال و جنوب فراتر خواهد بود. این واریانس ممکن است در بهبود اقتصادی پیش‌بینی شده از کشورهای واردکننده ایجاد شود، برای مثال، اقتصاد چین و تقاضای آن انتظار می‌رود سریع‌تر از اروپا و ایالات متحده بهبود یابد.

در مورد سناریوهای موثر انتخاب شده، یک اپراتور بندری می‌تواند تاثیر پیش‌بینی شده بحران را برای ده کشور مبداء برای واردات تجارت و گروه‌های برتر کالایی برای صادرات تجارت مدل کند(شکل ۴) و از این داده‌ها برای تدوین تجاری و عملیاتی خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال ممکن است تصمیم بگیرد که ظرفیت را مدیریت کند و برنامه‌ریزی منعطف برای نیروی کار را تا زمان بهبود تقاضا در نظر بگیرد یا از دوره‌های آهسته برای پروژه‌های هزینه یا سرمایه استفاده کند.

شکل ۳

تعریف استراتژی‌های برنده با بینش تجارت granular

اکنون که اکثر شرکت‌ها بسیاری از چالش‌های بحران را مدیریت کرده‌اند، باید در مورد بازگشت آن‌ها به حالت عادی بعدی فکر کنند. داده‌های مربوط به تأثیر بحران برای هر کالا و کشور – تأثیرگذاری بر هر شیوه حمل‌ونقل و مسیر تجارت می‌تواند سهم بسیار سودمندی در سه فرایند مهم در پیمایش مسیر عبور از بحران داشته باشد:

توسعه سناریو

درک دقیق و تفصیلی از عواملی که بر عرضه و تقاضای کلی تأثیر می‌گذارد باعث می‌شود شرکت‌ها بتوانند دیدگاه خود را در مورد سناریوهای مورد نیاز برای برنامه‌ریزی در هر مورد مناسب، توسعه دهند.

استراتژی تجاری

داده‌ها می‌توانند مبنای یک سیستم زودهنگام قرار بگیرند که ارزشیابی در زمان واقعی از مناسب‌ترین سناریو را در زمان معین فراهم می‌کند و فرصت‌های کوتاه مدت را در اطراف تمرکز نیروی فروش، ارائه محصول و استراتژی‌های قیمت‌گذاری نشان می‌دهد.

استراتژی عملیاتی

مدل‌سازی عرضه و تقاضای پایین به بالا می‌تواند برای تنظیم سریع ظرفیت و هزینه‌های سرمایه به عنوان شکل بهبودی مشخص شود.

به عنوان مثال یک بار حمل‌ونقل هوایی یا دریایی که می‌خواهد خود را در حد امکان برای بهبودی موقعیت قرار دهد، باید سهم بازار و عملکرد خود را در برابر بازار برای هر خط تجاری و تغییر در تقاضای تجارت بداند.

پاسخ‌های آن باید متناسب با هم تنظیم شود: در صورت لزوم، باید تعهدات ظرفیت را در خطوط تجارت که در آن سهم بازار بزرگی دارد، مقیاس کند اما تیم‌های فروش را مجدداً جهت رشد سهم بازار در خطوط بازرگانی انعطاف‌پذیر که حضور آن در حال حاضر اندک است، مستقر کند. همان مسیر تجاری و رویکرد کالایی نیز باید از طریق بنادر برای توان عملیاتی پروژه برای پشتیبانی از برنامه‌ریزی ظرفیت و استراتژی تجاری استفاده شود.

شکل ۴

در حالی که رهبران مشاغل در حال مدیریت اختلال در زندگی و معیشت خود از این بیماری همه‌گیر هستند، باید در مورد چگونگی شکل‌گیری و پیشرفت در وضعیت عادی بعدی فکر کنند. داده‌ها، ابزارها و تکنیک‌هایی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، شروع اولیه را نشان می‌دهند. آگاهی در زمان واقعی (نزدیک به زمان واقعی) از روند تقاضا در فرآیندهای برنامه‌ریزی تجارت، مطمئن‌ترین روش برای تولید بینش به موقع مورد نیاز برای تغییر شکل تجارت اصلی، جستجوی فرصت‌های استراتژیک و یافتن راه‌های جدید کار است. به عنوان مثال، شرکت‌های لجستیکی جهانی (مانند شرکت‌های حمل‌ونقل یا حمل‌ونقل) می‌توانند در مورد استقرار دارایی و استعداد تصمیم آگاهانه بگیرند و نیروی فروش خود را به کالاهایی یا مسیرهای تجاری که کمتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند یا سریع‌تر از بحران بهبود می‌یابند، بازمی‌گردانند. شرکت‌هایی مانند ارائه‌دهندگان زیرساخت و اپراتورها همچنین می‌توانند به سرعت و با دقت برنامه‌های سرمایه‌گذاری خود را تحت سناریوهای جایگزین ارزیابی کنند و شرکت‌کنندگان در صنعت می‌توانند اوراق بهادار یا استراتژی M&A خود را با توجه به جغرافیا یا حالت، ارزیابی و بهینه‌سازی کنند.

منبع: https://www.mckinsey.com/industries/travel-logistics-and-transport-infrastructure